Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η Παγκόσμια μέρα τρίτης ηλικίας. Την 1η Οκτωβρίου εκτός από την Κύπρο μας γιορτάζει ο παππούς και η γιαγιά! Ας αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας αυτή τη μέρα και σε αυτούς γιατί πραγματικά έχουν να μας διδάξουν πολλά.. πάρα πολλά.

Από αυτούς τα παιδιά μαθαίνουν:

• Τη χαρά του να δίνεις. Δεν πρόκειται να σε αφήσουν να φύγεις ποτέ με άδεια χέρια. Πάντοτε έχουν κάτι να σου προσφέρουν, από μία αγκαλιά μέχρι ένα μπισκοτάκι.
• Να είσαι οραματιστής. Αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν καλύτερα από όλους μας πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος και γνωρίζουν ότι σύντομα τα παιδιά θα μεγαλώσουν. Γνωρίζουν ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, να συγχωρούμε, να ξεχνούμε και να προχωράμε έχοντας μια ζωή «γεμάτη» όμορφες αναμνήσεις .
• Να έχεις καλύτερη κοινωνική συμπεριφορά: Έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης με συμμετοχή πέραν των 1500 παιδιών έδειξε πως «εκείνα με υψηλό επίπεδο συμμετοχής των παππούδων και γιαγιάδων είχαν λιγότερα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα».
• Να αλληλεπιδράς άνετα με άλλους ενήλικες. Το να μπορεί να συνομίλα μαζί με τους ηλικιωμένους ένα παιδί πιστεύω πως θα το βοηθήσει αρκετά όταν μεγαλώσει. Θα μπορεί πιο εύκολα να μιλάει με δασκάλους, συναδέλφους και εργοδότες.

• Να έχεις καλύτερη ψυχική υγεία: Η ίδια έρευνα, στην οποία αναφέρθηκα και πιο πάνω, έδειξε επίσης ότι η συμμετοχή των παππούδων και γιαγιάδων «συνδέεται στενά με μειωμένες δυσκολίες προσαρμογής σε όλους τους οικογενειακούς τύπους, αλλά ιδιαίτερα μεταξύ εφήβων από διαζευγμένες οικογένειες».
• Να νιώθεις ασφάλεια και με άλλους ενήλικες εκτός από τους γονείς σου. Αυτό κατά συνέπεια βοηθάει στο άγχος του αποχωρισμού. Τα παιδιά μαθαίνουν πως υπάρχουν και άλλα σπίτια που μπορεί να τους προσφέρουν φροντίδα, ζεστασιά και αγάπη. Και σίγουρα αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ομαλότερη προσαρμογή του παιδιού όταν ξεκινήσει το σχολείο. 

Και τα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν τους παππούδες και γιαγιάδες...

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις Κοινωνικές Επιστήμες και την Ιατρική το 2016 διαπίστωσε ότι οι γιαγιάδες που φροντίζουν τα εγγόνια τους τείνουν να βρίσκονται σε καλύτερη σωματική υγεία ενώ όσοι τα βλέπουν μια φορά τη βδομάδα μπορεί να έχουν μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης του Alzheimer!

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Evolution and Human Behavior», οι παππούδες και γιαγιάδες που βοηθούν στη φροντίδα των εγγονιών τους, μπορούν να ζήσουν περισσότερο. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί οι παππούδες και γιαγιάδες συνήθως ζουν πέντε χρόνια περισσότερο από όσους δεν το κάνουν. 

Και φυσικά αυξάνει την ευτυχία όλων! Έρευνα του Boston College η οποία δημοσιοποιήθηκε το 2015 αναφέρει πως σε όποιες οικογένειες υπήρχε μια καλή σχέση παππούδων και γιαγιάδων με τα εγγόνια τους είχαν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης, ειδικότερα όταν το εγγόνι προέρχεται από μονογονεϊκό οικογενειακό περιβάλλον. Η επικεφαλής της μελέτης Sara Moorman αναφέρει πως «οι παππούδες... συχνά λένε ιστορίες για τη ζωή τους και περιγράφουν πως λειτουργούσαν τα πράγματα όταν ήταν μικροί και όταν τα παιδιά γίνονται ενήλικες, είναι σε θέση να μεγιστοποιήσουν αυτά τα μαθήματα ."

Μη ξεχάσετε όμως πως η υπερβολική ανάμιξη των παππούδων και γιαγιάδων μπορεί να φέρει ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα προκαλώντας άγχος και πίεση!

Σίγουρα όλοι οι παππούδες και γιαγιάδες δεν είναι οι ίδιοι και ο κάθε ένας από αυτούς έχει διαφορετικές εμπειρίες ζωής. Ας εκμεταλλευτούμε όμως την ευκαιρία να μάθουμε από τις αποτυχίες και τις επιτυχίες της ζωής κάποιων μεγαλύτερων κι ας τους δώσουμε πίσω λίγη χαρά και συντροφιά. Το αξίζουν.

Χρόνια Πολλά σε όλους τους παππούδες και γιαγιάδες του κόσμου αλλά και στην Κύπρο μας. xx 

Μάθετε πρώτοι τα νέα!